Πρότυπο

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ:

Αρχικά τα  Ιαπωνικά σκυλιά ήταν μικρά και μεσαίου μεγέθους και δεν υπήρχαν μεγάλες φυλές. Από το 1603 στην περιοχή Ακίτα, Akita matagis (μεσαίου μεγέθους  σκυλιά  για κυνήγι αρκούδας) χρησιμοποιήθηκαν και ως σκυλιά κυνομαχιών. Από το 1868 τα Ακίτα matagis διασταυρώθηκαν με tosas και mastiffs. Κατά συνέπεια, το μέγεθος αυτής της φυλής αυξήθηκε, αλλά τα χαρακτηριστικά που συνδέονται με τον τύπο του Spitz χάθηκαν.

Το 1908 οι κυνομαχίες απαγορεύτηκαν, η φυλή παρ 'όλα αυτά διατηρήθηκε και βελτιώθηκε ως μια μεγαλόσωμη ιαπωνική φυλή. Ως αποτέλεσμα, εννέα εξαίρετα δείγματα αυτής της φυλής είχαν οριστεί ως «Μνημεία της Φύσης» το 1931.

Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945), ήταν σύνηθες να χρησιμοποιούν τα σκυλιά ως πηγή γούνας για στρατιωτικά ενδύματα. Η αστυνομία διέταξε τη σύλληψη και την κατάσχεση όλων των σκύλων, εκτός από τους  Γερμανικούς  Ποιμενικούς  που χρησιμοποιούνταν  για στρατιωτικούς σκοπούς. Μερικοί εκτροφείς προσπάθησαν  να παρακάμψουν αυτό το νόμο  και να κρατήσουν σκυλιά διασταυρώνοντας τα σκυλιά τους με  Γερμανικούς  Ποιμενικούς.

Όταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε, ο αριθμός των Akitas είχε μειωθεί δραματικά και υπήρχαν τρεις διαφορετικοί τύποι: 1) Matagi Akitas, 2) Akitas κυνομαχιών, και 3) Shepherd Akitas. Αυτό δημιούργησε μια πολύ συγκεχυμένη κατάσταση στη φυλή.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αποκατάστασης της καθαρής φυλής μετά τον πόλεμο, o Kongo-go, ένα σκυλί της γραμμής Dewa, το οποίο παρουσίαζε χαρακτηριστικά μάστιφ και Γερμανικού Ποιμενικού, έγινε πολύ δημοφιλής.

Ωστόσο, έμπειροι εκτροφείς και γνώστες της φυλής δεν ενέκριναν αυτόν τον τύπο ως γνήσια ιαπωνική φυλή και κατέβαλαν προσπάθειες για την εξάλειψη των χαρακτηριστικών από ξένες φυλές διασταυρώνοντας με Matagi Akitas έτσι ώστε να αποκατασταθεί η αρχική γνήσια φυλή. Με το πρόγραμμα αυτό πέτυχαν τη σταθεροποίηση της μεγαλόσωμης φυλής όπως είναι γνωστή σήμερα.

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ:

Μεγάλου μεγέθους σκύλος, ρωμαλέας  κατασκευής, καλά ισορροπημένος και με πολλή μάζα. Δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του φύλου έντονα, εμφάνιση αριστοκρατική, ευγενική και μεγαλοπρεπής μέσα όμως από απλότητα. Ισχυρή δομή.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ:

Η αναλογία του ύψους στο ακρώμιο ως προς το  μήκος του σώματος (από το σημείο των ώμων μέχρι το σημείο του γλουτού) είναι 10: 11, τα θηλυκά έχουν το μήκος σώματος  ελαφρώς μακρύτερο από τα αρσενικά.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ:

Πιστό, υπάκουο και δεκτικό.

ΚΕΦΑΛΙ:

ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΡΑΝΙΟΥ:

Κρανίο: Το μέγεθος του κρανίου είναι ανάλογο με το σώμα. Το μέτωπο είναι ευρύ, με διακριτή κρανιομετωπική αύλακα στο μέσο. Όχι ρυτίδες.

Κρανιομετωπική γωνία: ομαλή και διακριτή.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ:

Μύτη: Μεγάλη και μαύρη. Ελαφρά και διάχυτη έλλειψη της χρωστικής ουσίας αποδεκτή μόνο σε άσπρα σκυλιά, αλλά η μαύρη μύτη είναι πάντα προτιμότερη.

Ρύγχος: Μετρίου μήκους, δυνατό και με ευρεία βάση, ομαλά συγκλίνον προς το ακρορρίνιο αλλά όχι πολύ μυτερό. Ρινική γέφυρα ευθεία.

Σαγόνια / δόντια: Δόντια ισχυρά με ψαλιδωτό δάγκωμα.

Χείλη: Σφιχτά.

Μάγουλα: Μέτρια αναπτυγμένα.

Μάτια: Σχετικά μικρά, σχεδόν τριγωνικού σχήματος λόγω της ανόρθωσης της εξωτερικής γωνίας των ματιών, τοποθετημένα σε μέτρια απόσταση μεταξύ τους, χρώμα σκούρο καφέ: όσο πιο σκούρο, τόσο το καλύτερο.

Αυτιά: Σχετικά μικρά, παχιά, τριγωνικά με ελαφρώς στρογγυλεμένες άκρες, σε μέτρια απόσταση μεταξύ τους, όρθια με κλίση προς τα εμπρός.

Λαιμός: Παχύς και μυώδης, χωρίς προγούλι, σε ισορροπία με το κεφάλι.

ΣΩΜΑ:

Πλάτη: Επίπεδη και ισχυρή.

Οσφυϊκή χώρα: Ευρεία και μυώδης.

Στήθος: Βαθύ, θώρακας καλά αναπτυγμένος, πλευρά μέτρια εκτεταμένα.

Κοιλιά: Αρκετά ανασηκωμένη.

ΟΥΡΑ:

Τοποθετημένη ψηλά, παχιά, σχηματίζει κύκλο (κουλουριαστή) πάνω από την πλάτη. Η άκρη φθάνει σχεδόν στους ταρσούς όταν είναι πεσμένη.

ΑΚΡΑ:

ΕΜΠΡΟΣΘΙΑ:

Ώμοι: Mέτρια κλίση και ανάπτυξη.

Αγκώνες: Σφιχτοί.

Βραχίονες: Ίσιοι με δυνατά οστά.

ΟΠΙΣΘΙΑ ΑΚΡΑ:

Καλοανεπτυγμένα, ισχυρά με μέτρια γωνίωση.

ΠΕΛΜΑΤΑ:

Παχιά, στρογγυλά, τοξωτά και σφιχτά.

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ:

Ελαστική και δυνατή κίνηση.

ΤΡΙΧΩΜΑ:

Εξωτερικό τρίχωμα τραχύ και ίσιο, υπόστρωμα μαλακό και πυκνό. Το ακρώμιο και οι γλουτοί καλύπτονται με ελαφρώς μακρύτερο τρίχωμα. Το τρίχωμα  στην ουρά είναι μακρύτερο από ό,τι στο υπόλοιπο σώμα.

Χρώμα: κόκκινο, sesame (κόκκινες τρίχες με μαύρo στις άκρες), ραβδωτό και λευκό. Όλα τα προαναφερθέντα χρώματα εκτός από το λευκό πρέπει να έχουν «urajiro».

(Urajiro = υπόλευκο τρίχωμα  στις πλευρές του ρύγχους, στα μάγουλα, στο κάτω μέρος του σαγονιού, το λαιμό, το στήθος, το σώμα και την ουρά και στο εσωτερικό των ποδιών).

ΜΕΓΕΘΟΣ:

Ύψος στο ακρώμιο: αρσενικά: 67 cm, θηλυκά: 61 cm.

Υπάρχει μια ανοχή 3 εκατοστών  περισσότερο ή λιγότερο.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ:

Οποιαδήποτε απόκλιση από τα προηγούμενα σημεία πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και η σοβαρότητα με την οποία το ελάττωμα αξιολογείται πρέπει να είναι στην ακριβή αναλογία με το βαθμό και την επίδρασή της επάνω στην υγεία και την ευημερία του σκυλιού.

• θηλυπρεπή αρσενικά / αρρενωπά θηλυκά.
• Προγναθισμός ή Υπογναθισμός.
• Ελλιπή οδοντοστοιχία.
• Μπλε ή μαύρα στίγματα στη γλώσσα.
• Ίριδες ανοιχτόχρωμες.
• Κοντή ουρά.
• Φοβικός χαρακτήρας.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ:

• Επιθετικά ή υπερβολικά φοβικά.
• Αυτιά πεσμένα.
• Κρεμαστή ουρά.
• Μακρύτριχα.
• Μαύρη μάσκα.
• Χρωματιστά σημάδια στα λευκά μέρη.

Οποιοδήποτε σκυλί που παρουσιάζει σαφείς σωματικές ή ανωμαλίες συμπεριφοράς θα πρέπει να αποκλειστεί.

ΣΗΜ.:: Τα αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν δύο προφανώς φυσιολογικούς όρχεις πλήρως κατεβασμένους μέσα στο όσχεο.

(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Νίκος Βαζάκας)